Μονόλογος 1
Ήρθα Λέω να ξαπλώσω στο ντιβάνι να ανοίξω την ψυχή μου να βγει η αβυσσος μπορεί να σε καταπιει αλλα και πάλι τουλαχιστον δεν θα ειμαι μονος λικερ θα κ...
Ήρθα Λέω να ξαπλώσω στο ντιβάνι να ανοίξω την ψυχή μου να βγει η αβυσσος μπορεί να σε καταπιει αλλα και πάλι τουλαχιστον δεν θα ειμαι μονος λικερ θα κ...
Δεν έμεινε άλλο από εμένα, έλα πάλι αύριο Αν όλα μπορώ να γίνω, στο τέλος μόνος θα απομείνω
Να δουλεύω συνέχεια, να πάρω ρούχα, να πάρω σπίτια, να πάρω αυτοκινητα, να πάρω κοσμήματα, να πάρω δόξα, να πεθάνω μόνος, να πεθάνω ανέραστος, να ζήσω άψυχος...
Κρυώνω, αλλά όχι έτσι όπως νομίζεις. Δεν ειναι το ψυχος που υπάρχει μήδε τα ρούχα φταίνε που φοράω.
Κοχύλι στο βυθό μια ήρεμης θάλασσας, βυθισμένο μέσα στη σιωπή, χωμένο ακίνητο στην άμμο.