less than 1 minute read

Το βράδυ να σκίζεσαι στα δυό
το πρωί να ταιριάζεις τα κομμάτια
και να βρίσκεις άλλο ένα κενό
εκεί που συνήθιζες να έχεις τα μάτια

Το βράδυ χαράζεις το κορμί
το πρωί επουλώνεις τις πληγές
όμως τα σημάδια στην ψυχή
τις κρατάς συνέχεια ανοικτές\

Το βράδυ θες να βγεις από το σώμα
να γυρίσεις πάλι πίσω το πρωί
δεμένος τόσο πολύ με τη χούφτα από χώμα
που έχεις δημιουργηθεί.