Σκόρπιο

Ξεχειλίζουν θλίψη τα όνειρα όταν σαπίζουν μέσα στο κεφάλι μας
και δηλητηριάζουν με ψεύτικη ελπίδα την καρδιά μας
δεν ζήτησε κανένας να γίνεις η πυξίδα του
μα εσύ έμεινες να δείχνεις σε δρόμους απάτητους.

Ένα χέρι που κρέμεται μόνο του στο κενό
ζητάει ή προσφέρει βοήθεια;
κανείς δεν το είδε στο πλήθος να χάσκει
κανείς δεν το ζήτησε να το ζεστάνει.

Ξεχειλίζει η ψυχή από τα μάτια το βράδυ
δεν υπάρχει κάτι που στο μυαλό να με κάνει καλά
όλο γύρω από τις σκέψεις στροφιλίζεται
με χρώμα πιο μαύρο από της αγάπης την μοναξιά.

Ένα χέρι που τεντώνεται αδύναμο
να πιάσει το κύμα στην άκρη
σαν φάρος που δεν έχει πλοία
σαν γκρεμός που σου χαμογελάει.

Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να δώσω
ότι έζησα το έσβησα
ότι ονειρεύτικα το έχτισα
ότι υποσχέθηκα το αθέτησα.

Ξεχειλίζουν οι σκέψεις μέσα στο άδειο κεφάλι
όπως τα ποτήρια πιωμένων ποιητών
πάνω στο πιο μεγάλο τους μεθύσι
με άφησαν σε μια άκρη.

Τέλος δίχως άκρη, χωρίς συντροφιά