less than 1 minute read

Ίσως γράψω κάτι,
ίσως πάλι να πάω μια βόλτα.
Χρειάζεται μια διέξοδος όλη αυτή
η αντάρα.
Πόσα τελικά να θέλουμε να πούμε,
πόσα τελικά να θέλουμε να κάνουμε
και να μένουν μέσα μας.
Χρειάστηκαν χρόνια να με καταστρέψω,
αλλά η επιμονή
η υπομονή
που έδειξα αξίζουν ένα βραβείο.
Σταθερά, λίγο λίγο, κομμάτι κομμάτι
έκοβα και νέκρωνα κάτι από εμένα
ως το τέλος να μείνω ένα
σύννεφο από σκόνη.
Θα πάω να κάτσω παντού,
πάνω στα έπιπλα,
στην τηλεόραση,
στις φωτογραφίες με τα χαμόγελα,
στο πάτωμα,
στο σοβατεπί,
στις κουρτίνες
και στα καλά σερβίτσια.
Θα μπαίνει ο άνεμος από τα
παράθυρα και θα στροβιλίζομαι
θα σηκώνομαι και θα ακουμπάω παντού.
Κάθε κόκκος σκόνης θα είναι κάτι
από εμένα.
Αν βαρεθώ θα βγω από το παράθυρο,
θα ταξιδέψω,
θα πετάξω ψηλά.
Θα με καθαρίζουν και πάλι εκεί
θα είμαι εγώ.
Επίμονος.